Wat heeft Zuid-Italië ons aan wijn te bieden?

Door Ferdinand Weimar

Het thema van de avond begin februari 2018 was Zuid-Italië en daar wordt meer dan voldoende wijn verbouwd om het niet alleen bij voorzichtig nippen te laten.

De regio’s waar het om draait zijn Campania, Molise, Basilicata, Puglia en Calabria in de laars en de grote eilanden Sicilië en Sardinië. Puglia en Sicilië leveren de meeste hectoliters en het overgrote deel is rood. De kwaliteit van de wijn is gelukkig de laatste jaren enorm verbeterd waar in vroeger tijden veel wijn op transport naar Noord-Italië ging om de daar geproduceerde wijn bij te kleuren.

Zuid Italiaanse druiven

Door de vele zonuren en de warmte hebben de druiven meestal een dikke donkere schil die veel kleur afgeeft wat ook terug te vinden is in de locale naamgeving van het ras.  Nero d’Avola betekent de zwarte uit Avola en Nerello Mascalese is de kleine zwarte uit Mascale. Beiden zijn voornamelijk in Sicilië verbouwde druiven. Puglia kent bv de Negroamaro en de Nero di Troia. Veel gebruikt in Puglia is ook de Primitivo, een oorspronkelijk Kroatische druif waarvan een kloon in Californië de naam Zinfandel heeft gekregen. In Campania en de Basilicata groeit op vulkanische grond de Aglianico druif die wel de Barolo van het zuiden wordt genoemd vanwege de hoge kwaliteit die deze druif kan leveren. De verhouding tussen prijs en kwaliteit is in Zuid-Italië meestal zeer goed en voor een tientje wordt je zelden teleurgesteld…maar we gaan proeven.

Wit

Er was allereerst wit, te proeven uit drie meegebrachte flessen waarvan er twee identiek bleken te zijn. Met grote voorsprong won de Epicuro uit Puglia, gemaakt van de Vermentino druif die in meer gebieden in Italië wordt verbouwd en dan vooral in Sardinië. Deze twee identieke flessen kregen een identiek aantal punten wat absoluut voor het panel pleit, want slechts twee leden waren op de hoogte hiervan en tot manipulatie in staat (bijna verwaarloosbaar toch?).

De wijn heeft een strogele kleur smaakt fruitig en fris en heeft ruim voldoende structuur en afdronk…. een evenwichtige wijn, te drinken bij milde kaas, wit vlees en vis. Te koop voor een erg sympathieke € 7,50 bij Le Connaisseur. Ons advies is deze fles uit het schap te graaien! Er was slechts 1 concurrent uit de Molise die onevenwichtig smaakte…. niet lekker helaas.

Rood

Er waren 5 rode wijnen te proeven zoals een Nero d’Avola, een Primitivo en 2 wijnen van 100% Aglianico. De 5e wijn was van een producent uit Toscane met ook domeinen op Sicilië en Puglia, waarbij het etiket de exacte herkomst en inhoud niet vermeldde.

De winnaar was de Ruminat, een Primitivo met mooie geur van rijp fruit, veel body en lange afdronk. Het restzoet wat nogal veel Primitivo’s hebben, was hier gelukkig minimaal. Een heerlijke wijn van een biodynamisch werkend bedrijf en hij is te koop bij Prins Wijn voor € 11,50.  Op krappe afstand volgde een Aglianico del Vulture genaamd Piano del Cero uit de Basilicata. Van wijnhandel Versluis die te vinden is aan de Suezkade hoek Weimarstraat en te koop voor € 14,50.  Ook zeer smakelijk was een Aglianico del Molise, de kleinste streek in Midden/Zuid-Italië die te koop is voor € 10 bij Gall & Gall.

De twee overige wijnen kregen wat minder punten maar schrijver dezes was in de gelegenheid de volgende dag nog eens na te proeven waarbij ze toch verbazend lekker bleken. Met als les, dat jonge Italiaanse wijn van enige statuur heel goed een fiks aantal uren tevoren geopend kan worden en daar soms aanzienlijk op vooruit gaat.

De avond werd tevreden afgesloten, het panel zal gestaag doorproeven!